De zorgverzekeringswet is behoorlijk complex. Om het wat duidelijker te maken hebben we de belangrijkste punten van de zorgverzekering hier op een rijtje gezet. Klik op een link voor meer informatie over dat onderwerp.
Tot 2006 waren mensen met een laag inkomen voor zorg verzekerd via het ziekenfonds en moesten mensen met een hoger inkomen zichzelf particulier voor zorg verzekeren of de rekeningen van de zorgverleners zelf betalen. Sinds 2006 is dit vervangen door de Zorgverzekeringswet (Zvw) waarbij iedereen zichzelf verplicht moet verzekeren voor de basis-zorg.
Iedereen moet voor de basis-zorg een basisverzekering afsluiten. Daarnaast ben je vrij om je extra te verzekeren voor extra zorg zoals de tandarts, de fysiotherapeut, brillen enz via een aanvullende verzekering.
De prijzen voor de basisverzekering verschillen per verzekeringsmaatschappij, maar de dekking van de basisverzekering is in principe gelijk. Wel proberen zorgverzekeraars zich te onderscheiden met bijvoorbeeld extra service.
Kinderen tot 18 jaar zijn gratis meeverzekerd bij (één van) hun ouders. Ze krijgen daarbij een aantal extra dekkingen. Zo worden de tandartskosten van kinderen wel maar van de ouders niet door de basisverzekering gedekt. Ook geldt er voor kinderen geen eigen risico.
Naast de zorgpremie die voor iedereen gelijk is betaal je ook nog een inkomensafhankelijke bijdrage voor de zorg, Deze bijdrage bedraagt 6,75 procent voor werknemers en uitkeringsgerechtigden en 5,5 procent voor zelfstandigen (met een maximum bedrag). Bij werknemers wordt deze inkomensafhankelijke bijdrage door de werkgever betaald.
Een zorgverzekeraar heeft een acceptatieplicht. De verzekeraar mag niemand voor de basisverzekering weigeren. Voor aanvullende verzekeringen mag dit wel.
Sinds 2008 kent de zorgverzekeringswet een verplicht eigen risico. Pas na dit bedrag (385 euro) gaat de zorgverzekering vergoeden. Er zijn uitzonderingen waarbij dit eigen risico niet geldt zoals de huisarts, verloskundige hulp en de griepprik voor risicogroepen.
Dit eigen risico mag worden uitgebreid met een vrijwillig eigen risico. Dit in ruil met een aantrekkelijke korting op de premie. Dit is interessant voor mensen die nauwelijks zorg nodig hebben.
Om de (hoge) kosten van een zorgverzekering te compenseren keert de overheid een zorgtoeslag uit. Dit is om lagere inkomsten te compenseren (als een vervanging voor het ziekenfonds) en dus inkomensafhankelijk.